Κατερίνη

Πόλη (υψόμ. 35 μ., 50.510 κάτ.) της κεντρικής Μακεδονίας, πρωτεύουσα του νομού Πιερίας και έδρα του ομώνυμου δήμου (βλ. λ. Κατερίνης, δήμος). Βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα του νομού, πάνω στην εθνική οδό και στη σιδηροδρομική γραμμή Αθηνών-Θεσσαλονίκης, 444 χλμ. από την Αθήνα και 77 χλμ. από την Θεσσαλονίκη. Άσημος οικισμός από τον 14ο αι. έως την απελευθέρωσή της το 1912, η Κ. αναπτύχθηκε αργότερα με την εγκατάσταση Ελλήνων προσφύγων. Έκτοτε παρουσίασε έντονη πληθυσμιακή εξέλιξη, φτάνοντας από 6.540 κατ. το 1920 τους 29.166 το 1951. Το 1961, το πολεοδομικό συγκρότημα της Κ. ήταν το τέταρτο αστικό κέντρο της Μακεδονίας (μετά τη Θεσσαλονίκη, την Καβάλα και τις Σέρρες) και το δωδέκατο της Ελλάδας. Η πληθυσμιακή αυτή ανάπτυξη, την οποία φυσικά ακολούθησε αντίστοιχη εξέλιξη της μορφής της πόλης, οφείλεται κατά μεγάλο μέρος στην ανάπτυξη της καπνοκαλλιέργειας και στην αύξηση της παραγωγής καπνών ποικιλίας Κ., τα οποία, μετά τον B’ Παγκόσμιο πόλεμο, ήταν περιζήτητα στη διεθνή αγορά για σημαντικό χρονικό διάστημα. Είναι χαρακτηριστικό επίσης ότι η συμβολή του καπνού στη διαμόρφωση του υψηλού σχετικά εισοδήματος της περιοχής της Κ. και γενικότερα του νομού Πιερίας είναι μεγαλύτερη απ’ ό,τι σε κάθε άλλη περιοχή της Ελλάδας. Τα τελευταία χρόνια η Κ. γνωρίζει αξιόλογη τουριστική κίνηση, με την ανάπτυξη οργανωμένων παραθεριστικών κέντρων στις ακτές της. Η πόλη της Κατερίνης απέκτησε την όψη χωριού μόλις τον 17ο αι. Αφορμή στάθηκε ο ναός της Αγίας Αικατερίνης, που έχτισαν καλόγεροι από το Σινά, στον οποίο οφείλει, κατά την επικρατέστερη εκδοχή, την ονομασία της. Η Κατερίνη, πρωτεύουσα του νομού Πιερίας, είναι το διοικητικό, οικονομικό και εμπορικό κέντρο του νομού.